کد مطلب:7874 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

دختري نوزده سالهام و از چاقي رنج ميبرم. اطرافيان ميگويند چاق نيستم، ولي چون 61 كيلو دارم، از اين مسئله نج ميبرم، به طوري كه از زندگي نااميد شدهام. فكر ميكنم همه مرا مسخره ميكنند. براي رهايي از اين فكر چه كنم؟

به نظر ميرسد نگراني شما از چاقي، منطقي و قابل دفاع نباشد. متأسفانه بسياري از نگرانيها فاقد توجيه علمي و عقلي است. ترازنامه آشفتگيها و نگرانيهاي ما در بيشتر حالات چنين تنظيم ميشود: 40% مصيبت هايي است كه هرگز پيش نخواهد آمد. 30% مربوط به غمهاي گذشته و آينده است كه غمگساري همه جهانيان تغييري در آنها نخواهد داد. 12% هراس بي اساس براي از دست دادن سلامتي است. 10% موضوعهاي جزئي و بي اهميت است. 8% ممكن است واقعاً مايه تشويش و اضطراب باشد.(1)

علت ناآراميها و تشويش خاطر بسياري از مردم را بايد در طرز تفكر و برداشت آنها جست و جو كرد. بزرگ كردن بعضي از مسائل ناچيز و حساس شدن، حاصلي جز رنج و افسردگي و اضطراب ندارد، از اين رو اسلام بر تغافل (ناديده گرفتن) يعني خود را به غفلت زدن تأكيد كرده است. امام علي(ع) ميفرمايد: كسي كه تغافل نكند و از بسياري از امور چشم نپوشد، زندگي اش تيره و تار خواهد بود.(2)

يكي از راههاي مقابله با اضطراب، بي توجهي و تخليه فكر است. ديل كارنگي ميگويد:

چند سال قبل مردي را كه دستش از مچ قطع شده بود و با وجود اين متصدي يكي از آسانسورهاي نيويورك بود ملاقات كردم. از او پرسيدم: آيا براي از دست دادن انگشتانش متأسف نيست؟ در پاسخ گفت: كمتر اتفاق ميافتد كه فكرش را بكنم و فقط از اين جهت كه متأهل نيستم و مجبورم كار دوخت و دوز خود را شخصاً انجام دهم، در موقع نخ كردن سوزن متوجه ميشوم كه دستم قطع شده است.(3)

امام علي(ع) ميفرمايد: با تغافل كردن از چيزهاي كوچك، خود را بزرگ كنيد و بر قدر و منزلتتان بيفزاييد.(4) منظور آن است كه به مشكلات خود توجه داشته باشيم، ولي نگران آن نباشيم. اگرافكار ناخوشي براي خود درست كنيم، قطعاً به ناكامي خواهيم رسيد. به نظر روان شناسان زندگي ما ساخته افكار ما است. (5) پس با تغيير فكر،نگراني را از خود دور كنيد و نسبت به زندگي اميد وار شويد.

ميلتون موقعي كه از بينايي محروم شد، اين حقيقت را درك كرد و گفت: مغز بشر در موقع خود ميتواند بهشتي از جهنم و جهنمي از بهشت به وجود آورد.(6)

ناپلئون آن چه را كه بشر ميتواند آرزو كند مانند شهرت و قدرت و ثروت داشت اما باز ميگفت: هرگز شش روز خوش در زندگانيم نداشتهام، اما هلن كه از دو سالگي كور و كر و لال بود، از زندگاني اظهار رضايت كرده، اعلام ميداشت كه زندگاني را بيش از آن چه تصور ميكردم، زيبا يافتم(7) در حالي كه اطرافيان ميگويند چاق نيستيد، چه دليلي دارد كه خود را چاق ببينيد؟! معمولاً وزن با قد سنجيده ميشود. اگر قرار باشد چاقي يإ؛ حح لاغري مشخص گردد، بايد به پزشك متخصص تغذيه مراجعه شود و رژيم غذايي زير نظر ايشان انجام گيرد.

هرگونه برنامهريزي در تغذيه مانند كم خوري و غيره بايد طبق محاسبات علمي صورت گيرد. چه بسا ممكن است اقدامات خود سرانه مشكل را چند برابر سازد و يا نيروي شما را تحليل ببرد.

بنابراين توصيه ميكنيم:

1 - فكر خود را اصلاح كنيد و براي خود ارزش قائل شويد و نسبت به چاقي احتمالي خود بي اعتناء باشيد، چون اگر نگران باشيد، مشكلي را حل نميكند.

2 - به قضاوت مردم نينديشيد تمسخر ديگران توهمي بيش نيست (در غير اين صورت هيچ گاه از اين توهم خلاص نخواهيد شد).

3 - رژيم غذايي را تحت نظر پزشك ادامه داده يا قطع نماييد.

4 - اوقات خود را با برنامههاي متنوع پركنيد تا كمتر به افكار پريشان روي آوريد.

5 - براي مقابله با نگرانيهايي از اين دست، ديد خود را نسبت به مسائل وسيعتر كنيد و از ظاهر به باطن و از صورت به سيرت برسيد. ظاهر هر چه باشد، در معرض فنا است، ولي باطن ماندگار و هميشگي است.

صورت زيباي ظاهر هيچ نيست

اي برادر، سيرت زيبا بيار

ارزش انساني و معناي زندگي را در ظاهر نبينيد و از اين افق بالاتر رويد و به ارزشهاي والايي انساني فكر كرده و درصدد دست يابي به آنها باشيد.

براي ما بسيار جاي تعجب بود كه چگونه اين مسئله بسيار ساده و پيش پا افتاده شما را نااميد از زندگي كرده است. با مسائل بسيار مهم زندگي چه خواهيد كرد؟

پينوشتها:

1 - مجتبي موسوي لاري، رسالت اخلاق در تكامل انسان، ص 161.

2 - غررالحكم، ج5، ص 455.

3 - آيين زندگي، ص 87.

4 - تحف العقول، ص 224.

5 - آيين زندگي، ص 114.

6 - همان، ص 121.

7 - همان.